Van Gogh
- Ωπ! Τι έγινε ρε; Εδώ είσαι;
- Για να με βλέπεις… τι λέει; Καλά;
- Ωραίος σκύλος. Δικός σου είναι; Πώς τον λένε;
- Ρόσι
- Πώς, Ρώσο
- Όχι, Ρόσι, από το Βαλεντίνο Ρόσι
- Δίκιο έχεις. Ρώσος. Του ταιριάζει. Έτσι άσπρος όπως είναι… Πάρε μετά τηλέφωνο, θα είμαστε στο δασάκι.
- Καλό;
- Θα δεις.
- Και ο Ρόσι;
- Ε, το Ρώσο, φέρ’ τον μαζί
- Δεν πιστεύω να’ χει σκυλιά…
- Όχι, κάτι δεντράκια μόνο.
- Δικά σας;
- Του δάσους.
- Άγρια δηλαδή;
- Ναι.
- Και έχουν φούντα;
- Όχι ρε, τα δεντράκια τα έχουμε στο κτήμα.
- Αυτό σε ρωτάω ρε
- Ε, κι εγώ τι είπα, κάτι άλλο;
- Καλά, θα σε πάρω τηλέφωνο
- Αν αργήσεις, δε θα έχει
- Τι ώρα θα πάτε;
- Θα σου πω στο τηλέφωνο
- Και πού είναι το δασάκι;
- Να, μόλις βγεις από το χωριό, όλο δάσος είναι
- Ναι ρε, αλλά σε ποιο σημείο;
- Πάρε πιο μετά και θα σου πω
- Γιατί δε μου λες τώρα;
- Μη μας πάρουν χαμπάρι…
- Ποιος ρε. Καλύτερα πες μου τώρα. Τα τηλέφωνα παρακολουθούνται
- Και τι θα καταλάβουν αν σου πω έλα κείθε για παράδειγμα;
- Τίποτα, αλλά ούτε κι εγώ.
- Αμάν ρε αδελφέ μου. Θα συναντηθούμε κάπου και θα πάμε μαζί.
- Πού;
- Θα σου πω
- Φαύλος κύκλος
- Όχι ρε, θα σου πω να κόψεις δρόμο
- Άλλο λέω…
- Τι;
- Τίποτα.
- Καλά, δε σε βλέπω καλά.
- Τελικά με βλέπεις καλά ή όχι;
- Σκας γάιδαρο ρε!
- Ενώ εσύ…
- Εγώ τι;
- Ελέφαντα
- Σκάει και ο ελέφαντας;
- Κι άμα πιούμε το τσιγάρο θα μπορούμε να συνεννοηθούμε;
- Γιατί ρε, δε συνεννοούμαστε τώρα;
- Πώς… θα πέσει πολύ γέλιο
- Αφού είναι καλό σου λέω
- Α, πες έτσι. Έχεις πιει ε;
- Ναι αλλά, πού κολλάει αυτό;
- Στα χαρτάκια
- Έχουμε και χαρτάκια ρε, μη σκας.
- Ε τι είμαι να σκάσω; Γάιδαρος;
- Εδώ που τα λέμε, φέρνεις λίγο…
- Ε τότε, μπορεί και να σκάσω.
- Κάντο παραπέρα όμως μη μας πάρουν τα σκάγια…
- Πάγωσα.
- Πήγαινε μέσα ρε, έχει τζάκι
- Όχι, για το χιούμορ σου λέω
- Ποιο χιούμορ;
- Έλα μου ντε;
- Τα χεις παίξει ε; άντε να πιεις να στανιάρεις
- Θα μιλάμε κιόλας;
- Φυσικά.
- Όπως τώρα;
- Άμα γεια σου!
- Κατάλαβα.
- Τι κατάλαβες;
- Τα πάντα.
- Σπίρτο είσαι
- Κι εσύ, αλλά έχεις πάρει υγρασία…
- Μπα, δεν καταλαβαίνω τίποτα εγώ
- Αυτό είναι σίγουρο
- Και τι κάνεις στην Αθήνα;
- Άσε, θα τα πούμε εκεί.
- Σιγά μην κατέβω εγώ στην Αθήνα
- Μπορώ να φανταστώ το λόγο.
- Ε, τι τώρα; Μαλακίες; Που θα βρεις καλύτερα από δω;
- Σε αυτό συμφωνούμε. Αλλά εγώ έλεγα για το δασάκι…
- Τι έλεγες για το δασάκι;
- Άστο. Πάμε τώρα
- Δεν κρατιέσαι μωρή κουφάλα…
- Ναι, θέλω να κατουρήσω
- Πήγαινε εδώ
- Στη φύση είναι καλύτερα
- Σίγουρα.
- Άντε πάμε
- Φύγαμε.